Il Testamento del Principe
Street View (se presente)
Descrizione

Il Testamento del Principe

Progetto: Atlante del Patrimonio Culturale Immateriale di Sicilia

Scheda inizializzata ai fini della catalogazione iniziale. 

In fase di analisi per una prima stesura che avverrà prossimamente

 

DA

FIABE NOVELLE E RACCONTI POPOLARI SICILIANI VOL. III Di Giuseppe Pitrè. In Biblioteca delle tradizioni popolari  Siciliane vol VI.

CXLII –  Lu Tistamentu di lu Principi

Si cunta ca ‘na vota cc’era un Principi riccu, e avía un
figliu; era amicu cu un rivirennu di li Gesuviti: stu Principi cadì’ malatu e cci jianu a bìdirlu li Gesuviti; vittiru
ca era a piriculu di morti, cci dissiru: – «Principi, faciti
lu tistamientu, e si vuliti fari beni a l’arma vostra, lassati
tuttu lu vostru patrimoniu a la Chiesa.» Rispunni lu
Principi: – «Sissignura.» Chiamanu lu Nutaru e du’ tistimuoni; subbitu cci fannu fari lu tistamientu. Lu Principi
era aggravatu e nu ‘rrigía cchiù; pricciò lu tistamientu lu
ficiru li Gesuviti, e lu figliu di lu Principi ristà’ pòghiru.
Nni la casa cci stava un scarparu, e ‘ntisi tuttu lu fattu di
lu tistamientu; chiama lu figliu e cci dici: – «Vidi ca tò
pà’ tuttu lu sò patrimoniu lu lassà’ a li Gesuviti, e tu ristasti pòghiru e pazzu.» – «E cuomu fazzu?…» – «Lassa
uprari a mia, cci dici lu scarparu.» ‘Unqua doppu ca a lu
Principi cci ficiru fari lu tistamientu, si nni jeru, e ristà’
lu figliu e lu mastru scarparu. Lu mastru cci dissi: –
«Sienti chi faciemmu: livammu a tò pà’ di lu liettu, ia mi
viestu cu li robbi di tò patri: tu chiami un Nutaru, e cci
dici: – «Mà patri voli fari lu tistamientu.» – Subbitu vinni lu Nutaru, e cci dici: – «Nutaru, scriviti (cu vuci

comu lu Principi): – Ia annullu lu tistamientu chi fici a li
patri Gesuviti, e lassu du mila unzi a lu mastru scarparu
chi stà nni la mà casa; lassu ‘rredi ‘nnivirsali a mà figliu,
cu farmi pompi e finirali. – Si nni va lu Nutaru, si susi
di lu liettu lu mastru scarparu, e cci mìntinu lu Principi;
poi lu mìntinu nni lu tabbùtu, cci fannu la cunnutta, lu
drivocanu215: ddoppu passati tri jorna di vìsitu216 viennu
l’amici patri Gesuviti nni la casa di lu Principi, e trovanu
lu figliu e cci dicinu: – «Tu lu sa’ ca tò patri fici lu tistamientu e lassò’ tutti li beni a la santa Chiesa; pricciò niesci fora, ca nu siemmu li patruna.» Rispunni lu figliu di
lu Principi: – «Santi patri, aviti sbagliatu, ccà cc’è lu tistamientu di mà patri; nisciti fora, manzinò vi pigliu a
puntapedi, e v’arrizzolu di li scali appinninu.» Si grapì’
lu tistamientu ch’avía fattu lu scarparu ‘n finciennu ch’era lu Principi, e li Gesuviti cci appizzaru li beddi picciuli. Accussì pri lu mastru scarparu lu figliu di lu Principi
appi la robba di sò patri.
Casteltermini217

215 Lo seppelliscono.
216 Visitu, lutto.
217 Raccontato da Vincenzo Midulla e fatto raccogliere da G. Di Giovanni

Inserimento scheda: Ignazio Caloggero

Foto: 

Contributi informativi: Ignazio Caloggero

Nota: Il popolamento delle schede della Banca dati Heritage, procede per fasi incrementali: catalogazione, georeferenziazione, inserimento informazioni e immagini. Il bene culturale in oggetto è stato catalogato, georeferenziato ed inserite le prime informazioni. Al fine di arricchirne i contenuti informativi sono graditi ulteriori contributi, se lo desiderate potete contribuire attraverso la nostra area “I Vostri Contributi

Nota esclusione responsabilità

Dai una valutazione (da 1 a 5)
0.000
Invia una comunicazione all'autore della pubblicazione
[contact-form-7 id="18385"]
Share